Category Archives: கவிதைகள்

அழியாத ஆசை அலைமீறும் வேளை அதிர்வூற நெஞ்சக் கடல் ஆடும். அஹிம்சை துறந்து அலைபோல் கிளர்ந்து அடங்காத போரில் உடல்சீறும். வழியற்று… ஆசை தனைத்தீர்க்கத் தோற்று

“நல்லவனா கெட்டவனா நான்” என மனச்சாட்சி மெல்ல என் முன் நின்று எனைக் கேள்வி கேட்டபோது… “நல்லவனா கெட்டவனா நான்”

வாழ்வின் யௌவனப் பருவங்களைத் தாண்டி வயதுப் புரவிகள் ஓடி இளைத்திட, நாடி தளர்ந்து நரைதிரை தோன்றியே நடக்க இன்னொரு காற்துணை தேடிட, வேடம் போட்டும், கருமையைத் தீட்டியும்

வானம் போடும் கோலங்களை யாரறியக்கூடும்? வாழ்க்கை போடும் வேசங்களை யாருரைக்கக் கூடும்? நீரின் மேலே குமிழிபோhலே தானே வாழ்க்கை ஓடும்! நேரம் எந்த நேரம் உடையும் கூறிடாது காலம்!

வாழ்க்கை என்பது அவ்வளவு சுலபமில்லை. மானுடர்க்கு மட்டுமில்லை… ஓரறிவில் இருந்து ஐந்தறிவு ஆறறிவு அனைத்துக்கும் கூர்ந்து பார்த்தால்

சிற்றிறகு விரிக்கத் துடித்திடும் சிறிய சீவனின் கீச்சுக்கீச்சுக் குரல் பற்றை தாண்டி நிமிர்ந்த மரப்பொந்தின் பக்கம் கேட்டது கண்ணில் மருட்சியும் சுற்றியே துணை அற்ற வெருட்சியும்

விண்மீனா? கோளா?விளங்காமல் பார்த்திருந்தேன்! மின்னிவிண் மீன் போன்றும் மின்னாமற் கோள் போன்றும் என்னையே ஏய்த்து இருக்கிறதவ் ஒளிப்புள்ளி! எட்ட இருந்ததனால்

அடுத்த ஒரு நொடியில் ஆருயிர் பிரிந்திடலாம், அடுத்த கணத்துளெல்லாம் தலை கீழாய் மாறிடலாம், என உணராப்பேதையர்கள் ‘எல்லாமும் சாதிப்போம்

நானோ நினைக்கின்றேன் இதுதான் கவிதையென்று. நீயோ நினைக்கின்றாய் அதுதான் கவிதையென்று. அவனோ உரைக்கின்றான் வேறொன்று கவிதையென்று.

வதைபுரிபவர் வாழ்வதும் ஏனடா? வதைகள் செய்பவர் வெல்வதெவ்வாறடா? வதைகள் என்பவை ஆயுதம் ஏந்தியே வாட்டி அறுத்துக் கிழித்தலென்றில்லைகாண்! வதைகள் என்பவை வார்த்தையால் நேரலாம்.

அடுப்படிப் பூனைபோல் ஆனந்த சயனத்தில் கிடந்தேன் சுருண்டு தொட்டு எனைக்கிள்ளி எழுப்பிற்று… தூறற் தூதுவிட்டு நடுநிசியில்

கனவுகளில் வந்து கவிதைகளைத் தந்து கவிஞனென என்னை மாற்றும், கருணை நிறைசக்தி கடவுள் நிகர்சக்தி கவின் எனில் என்றும் சேர்க்கும். மனதில் தடுமாற்றம் வரவும் தடுத்தாண்டு

கண்டகண்ட கால்நடைகள் கடப்பில்லா வேலிதாண்டி நின்று அனாயசமாய் நினைத்தபடி எதையெதையும் மேய்கின்ற மேய்ச்சல் தரவையாச்சா நமதுநிலம்?

நண்பனாய் உன்னை நானேற்கத் தயாரப்பா! நண்பனாய் என்னை நீஏற்கத் தயாராசொல்? நட்புக்கு ‘நான்பெரியோன்’ என்றநிலை தேவையில்லை.

ஏழைகள் சிந்தும் கண்ணீர் எரிமலைக் குளம்பே ஆகும். பாய்ந்தது பரவி…ஓர்நாள் பாறையாய் வதைத்தோர் மீது போய்ச்சேர்ந்து உறையும் அன்னார்