Thana Jeyaseelan

மார்கழி பிறந்தாலோ மனசெல்லாம்
குளிருறையும்.
ஈரலிப்பும், அடிக்கடி கசியும்
இளஞ்சாரலதும்,
இழகிய நிலமும்,
ஈரஞ் சிதம்பும் மண்
குழைவும், பிசுபிசுப்பும்,
கூதலும், குளிர்வாசம்
கொண்டுவரும் மென்காற்றும்,
ஒளியை வடிக்கும் உயரக் கருமுகிலும்,
எங்கெங்கும் பூக்கும்எழிற் பூவகையும்,
அவற்றினிலே
தங்கித் தவங்கிடக்கும் தும்பி வண்டும்,
தவித்தபடி
குரல் கொடுக்கும் பட்சிகளும், குயில் கிளியும்,
தினம் முழுகி
பரவசமாய் மரஞ்செடியும்,
படுக்க… நனையாத
இடந்தேடும் விலங்குகளும்,
எட்டுத் திசைகளையும்
கழுவும் மழையும்,
காலைமுதல்..காற்றை ஆளும்
நம்மூரின் கோவில்களின்
நாத சுரம் தவிலும்,
அம் ‘மூலஸ் தானங்களிற்’ கேட்கும் மந்திரமும்,
சேமக் கலம் சங்கொலியும்,
ஆறுகால மணியதிர்வும்,
தேடிவரும் கற்பூர சாம்பிராணி வாசனையும்,
பூசைகளின் முன்பின்னாய்
பொழிகின்ற “அரோகராவும்”
தேவாரப் பண்ணும், பஜனைகளும்,
சொற்பொழிவும்,
மாரிக்குப் போட்டியாய் வரும்
’இசை விழா’ மழையும்,
பிள்ளையார் கதையும்,
திருவெம்பாக் காலத்தில்
பள்ளி எழுச்சியும்,
ஆருத்ரா தரிசனமும்,
அள்ளும் மனதையும் அயலையும்!
நம் ஊரில்
மார்கழி பிறந்தாலோ மனமெல்லாம்
சிலிர்த்திருக்கும்!
பாரம்பரியத்தின் பவிசுகளைப் போற்றி;
நம்
வேர்களை நினைவூட்டி,
வருடத்தை வழியனுப்பி,
வாற புதுத் ‘ தையை ‘ வரவேற்க
எங்களினை
மார்கழி தயார்ப்படுத்தும்!
எம் ஊரின் ‘வாழ்வினர்த்தம்’…
யார் என்ன சொன்னாலும்
எவர் எதைத்தான் செய்தாலும்
பாறிச் சரியாத
பரம்பரை விழுமியம்…
யாதென்று சொல்லும்;
நம்மை வழிப்படுத்தும்!

ஏறி விலைஏற எட்டு மடங்காக
எங்கள் செவி கேட்டு அதிர
“எப்படிநாம் வாங்க?” இன்று பணம் வீங்க
ஏங்கி பொருள் தேங்கி.., அணுக
வேறு வழி இன்றி போசணையும் குன்றி
வெந்து வயிறெங்கும் புகைய
வீழ்கிறது வாழ்வு மேவும் பசி சூழ்ந்து
வேலெறியும்…. சாவு விளைய!

சோறு கிடையாது சோர்ந்திடுமோ தேசம்?
சூழும் தொழில் யாவும் நலியும்.
தூங்கிடுது ராவில் பட்டினியில்…நூறில்
தொண்ணூறு வீதம் நிதமும்.
மாறுபடு கொள்கை தீர்வருள வில்லை
யாரும் தரவில்லை வரமும்
மாழும் வரலாறு நாளை…வழிகாணோம்;
வாழ்ந்துயரும் எங்கள் கடனும்!

எங்களது காலில் நின்ற நிலை மாறி
‘இறக்கி’ நுகர்ந்து உறுஞ்சி
எண் திசையும் தாண்டி இலாபம் உழைப்பின்றி
இடாம்பீக வாழ்வில் கிறங்கி
தங்கி பிறர் நல்கும் தயவினிலும் பொங்கி…
தளைக்கலாம் என்று மயங்கி-
தாழ்வோம்; விலையேற்றம் கூடி…பசி ஆளும்!
சரி செய்வ தாரு விளங்கி?

வருமானம் குறைந்து தேயும் நொந்து -விலை
வாசி பாயும் மும்மடங்கு என்று
அரைகுறையாய்க் குடித்துண்டு கொண்டு -வாழ்வோம்
அதை ‘நிறைக்க’ திராணியற்று இன்று! Continue reading →

கால விருட்சத்தில் காய்ந்தோர் ‘வருட’ மலர்
வீழ்ந்து உதிர்ந்தது!
விரிந்து ‘புது வருட’
மொட்டு மலர்ந்தது!
முகிழ்ந்து அது இனிமேல்
அட்ட திசைகளுக்கும் அருளும்
கருணைசெய்யும்! Continue reading →

சின்னக் குளிர்தூவிச் சிலிர்க்கவைக்கும் பொன்மாலை!
தென்றல் தவழும் திசையெங்கும்
பக்திமயம்!
‘அன்னைமார்’ மூவருக்கு
அடுத்து மும் மூன்றுதின
நவராத்ரி பூசை! Continue reading →

குண்டு மாமழை கொட்டுகின்றது.
குருதி ஆறுகள் பொங்குகின்றது.
சண்டை ஏன் எதற்கின் றெழுந்தது?
சாவி னோலங்கள் மட்டும் கேட்குது.
விண்ணை முட்டிடும் வீடு,கட்டடம்
வீழ்ந்துமே சல்லிச் சல்லி யாகுது. Continue reading →

உன்னுடைய வார்த்தைகள் உலவின
திசையெங்கும்.
உன்னுடைய வார்த்தைகள் உதிர்ந்தன அயலெங்கும். Continue reading →

சொற்கள் விழுந்து சொரிந்தன திசையெங்கும்.
சொற்கள்…
எண்ணுக் கணக்கற்ற
விதவிதமாய்ச்
சொற்கள்…பெருகிச்
சொரிந்தன திசையெட்டும். Continue reading →

நீண்ட நெடுங்கோடை
நெருப்பாய்த் தகித்தெரிய,
காய்ந்து புல் பூண்டும்
கருகிவிட,
இலையுதிர்த்து
வேம்பு விருட்சங்கள் கிளை Continue reading →

வேதனை நீங்கிடும் வேளையைத் தேடியே
வெந்து தவமிருப்போம் -எங்கள்
மேனியின் காயங்கள் ஆறிட நேர்ந்துமே
மேலும் விழித்திருப்போம் -தொடர்
சோதனை தாங்கிட, ஆன்ம பலம் பெற,
சோராது நோன்பிருப்போம் – எங்கள் Continue reading →

யாரிடம் இங்கே அரசியல் இல்லை
யாரிடம் சுயநலம் இல்லை?
யாரிடம் மற்றோர் உயர்வதைப் பார்த்து
மனமெரியுங் குணம் இல்லை?
யாரிடம் போட்டி பொறாமைகள் இல்லை?
யாரிடம் ஆசைகள் இல்லை? Continue reading →

சொற்கள் நதியாய்ச் சுரந்து கொண்டே
இருக்க,
கற்பனை
ஆழம் அகலம் காணாக் கடலாய்
விரிந்த படி பெருக,
விந்தைப் பொருள் வகையோ Continue reading →

நெஞ்சில் நேர்மையும், வாயிலே உண்மையும்,
நீதியின் வழி சென்றிடும் கால்களும்,
அஞ்சிடாது தவறைத் திருத்திடும்
ஆற்றலும், பணம் காசு பதவியில்
கொஞ்சமும் பற்றற்ற குணமும்…நம்
கோவில் குளம் பழ மரபில் நம்பிக்கையும், Continue reading →

சீராய் ஒன்று சிறப்பாய் நடந்தால்
திசைகள் ஏற்காது -கண்டு
சேர்ந்துமே போற்றாது -அதை
நேர் நோக்கோடு நோக்கு தற்கும்
நெஞ்சம் விரும்பாது -குறைகள்
நீட்டும் பலவாறு. Continue reading →

வாழும் வழிகாட் டிடுவாய் முருகா!
மாய வினைகள் தனில் தீ யிடுவாய்.
ஆளும் மனமும், அறம் சேர் கவியும்,
ஆரா அமுதே அருள்வாய். தருவாய்! Continue reading →