பேதம்
June 16th, 2021 | 
Author: எத்தனையோ பேதம்
எத்தனையோ பிரிவுகளால்
நித்தம் அடிபட்டு நிலைகுலையும் எம்குலத்தில்
ஊசியாலும் வந்திடுமோ
அடுத்த உயர்வு தாழ்வு?
ஊசியிட்டோர் ஓர் பிரிவு,
ஊசியிடார் ஓர் பகுதி,
‘கோவிட் ஷீல்ட்’ இட்டோர் ஒருகுலம்,
‘சினோபார்ம்’
போட்டவர்கள் இன்னோர் புறம்,
ஆம் ‘ஸ்புட்னிக்’
ஏற்றியவர்…‘பைசர்’
‘மொடேர்ணா’ வுக் கிணங்கியவர்
மாற்றுக் குடிகள்,
‘இரு டோசும்’ பெற்றவரோ..
மேலோர்,
ஒரு ஊசி ஏற்றி அடுத்ததற்காய்
காத்திருப்போர் இடைநிலையர்,
ஏதும் ஏற்றார் கீழோர்,
‘இரண்டாவதைத்’ தவற விட்டோர்
மிகக் கடையர்,
பெருமளவு ‘ஓர்வகையைப்’ பெற்றோர்
பெரும்பாண்மை,
சிறிதளவு ‘வகை’ பெற்றோர் சிறுபாண்மை,
நாம் மறவாச்
சாதியைப்போல்…
இரத்தத்தின் தன்மை வகையைப்போல்…
யோனிப் பொருத்தம்போல்…
இவர் அது அவர் இது
என்னாகும் சம்பந்தம்?
இந்த ஊசி அந்த ஊசி
என்ன பொருத்தம்?
இப்படி இப்படியாய்…
எத்தனையோ பேதம்
எத்தனையோ பிரிவுகளால்
நித்தம் அடிபட்டு நிலைகுலையும் எம் இனத்தில்
ஊசியாலும் வந்திடுமோ
அடுத்த உயர்வு தாழ்வு?
நாளை எம் உடல்களின்
எதிர்ப்புச் சக்தியிலும்
தோன்றிடுமோ…வழக்கம் போல்
ஏதேனும் தாழ்வுயர்வு?
Posted in 
என்று வென்று வாழுவோம்?
கோடி செல்வ முத்தினில் குளித்தெழுந்த துன்பெயர்.
கூடி நட்பு உறவு சூழ கொஞ்சி நின்றதுன் புகழ்.
வாடிடாத தோட்டமாய்ச் செழித்ததுன் நனவுகள்.
வந்த நோயில் வெந்து நீயும் போனதேனோ தனிமையில்?
“போய்ற்று வாறன்”, “ஒன்றுமில்லை”, “நீ கவனம்” என்றனை.
“Possitive” என்று வந்தபின்பு போய்த்தனித் தொதுங்கினை.
“காய்ச்சலில்லை” என்று நாட்கள் சிலதின் முன் கதைத்தனை.
கடுமையாக்கி ‘மூச்சு எந்திரத்தில்’ நாள் கழித்தனை.
போனபோது பார்த்தனம்…பின் பார்க்க மாட்டம் என்று…நீ
போனபோது எண்ணவில்லை! மீள ஏலா எல்லையே
தாண்டி “நேற்றகன்றாய் இவ் உலகை விட்டு” என்பதை
தாங்கவில்லை! இடையில் உன் பயணம் பணிகள் நிற்குதே!
நீ மரிக்க…நின்னைத் தொற்று நீக்கி, மூடி, பெட்டியில்
நேரே ‘வைத்ய சாலை’ விட்டு ஏற்றி ‘எரியூட்டியில்’
யார் எவர்க்கும் காட்டிடாது சுட்டெரித்த சூழலில்
யாரை நொந்து என்ன? உன்னைத் தேடினோம் உன் சாம்பலில்!
“மேளம், ஐயர்,கிரிகை,சுண்ணம், பந்தம், சுற்றம், தோரணம்
வெடிகள், பாடை, அஞ்சலிகள் அற்று போகும் ஓர்வரம்
கேள்” என்றுன்னைத் தூண்டியதார்? ஏன் உனக்கிச் சோகமும்?
கெட்ட கிருமி தொட்ட துயரம்…மாறிப்போச்சு யாவையும்!
‘PCR test’, ‘Antigen test’, ‘possitive’ ‘negative’ முடிவுகள்,
பிறகு ‘தனிப்படுத்தல்’, ‘தனிமைப் படுத்தும் நிலைய’ சிகிச்சைகள்,
வீதி மூடல், ‘lock down கள்’, ‘பயணத் தடை’, ஊரடங்குகள்,
‘Ventilator’, ‘Burner’தகனம், கண்டு அஞ்சுதெம் உயிர்!
இப்படியோர் காலம் தன்னை முன்பு கண்டு கேட்டிலோம்.
இன்னும் ‘இஃது’ எத்தனைநாள் நீளும் யாரும் அறிகிலோம்.
இப்படியாய் இடரும், சாவும் வந்ததேனோ ?தேறிடோம்.
என்று யாரும் ஊசி போட்டு இதனை வென்று ’வாழுவோம்?’
இயற்கையின் கண்ணீர்
கப்பல்களின் சுக்கான்கள்
ஏர்களென உழ…கடலில்
உப்பும் பலகோடி உயிர்களும் நிதம் விளையும்!
கடலின் படைகள் அலைகள் காண்;
அவை நிரையாய்
அடுத்தடுத்துத் தாவி Read the rest of this entry »
மீண்டென்றெம் வாழ்வு வாய்க்கும்?
காலங்கள் மாறிடும் கோலங்கள் மாறிடும்
கனவுகள் மாறி உதிரும்
கண்களின் காட்சியும் கவிதையின் கோணமும்
கருத்ததும் மாறி அதிரும்
ஞாலத்தின் வாழ்வியல் மாறிடும் …நீதியும்
ஞாயமும் மாறி மறுகும் Read the rest of this entry »
என்றுதான் மாறும் எம் விதி?
ஒருகோடி துன்பங்கள் தருகின்ற காலத்திற்-
குண்மையாய் இரக்க மிலையா?
உயிரதும் இதயத்தில் உருக்கமும் கருணையும்
உளத்தில் ஈரமுமில்லையா?
தருகின்ற துன்பங்கள் தம்மையோர் இடைவெளி
தனில் தரும் குணமுமிலையா? Read the rest of this entry »
என்ன செய்யப் போகிறோம்?
காலகாலமாக நம்மைக் காத்திருந்த தெய்வமும்
கையை விட்டகன்றதெங்கு? மாய்கிறோமே நித்தமும்.
ஆலகாலம் உண்டு அன்று அன்பர்உயிர் மீட்டதும்
அற்புதம் புரிந்ததும் மறந்ததேன்…அதன் மனம்? Read the rest of this entry »
எப்படித்தான் கிளைக்கும்?
மரணத்தின் தூதுவர்கள் வருகின்றார் மிக அருகில்!
எருமைகளில் அல்ல
எவரின் கண்ணும் காணாக்
கிருமிகளில் ஏறிக் கிளைக்கின்றார்
திசை திக்கில்!
எமனெறியும் பாசக் கயிறு Read the rest of this entry »
வாழும் வழி செய்வோம்!
நாளை எதுதான் நடக்கும்?
எனத்தெரியாக்
காலம்.
நோயும்,கவலை, துயர், சாவும்,
யாவரிலும் தொற்றும்,
தனிப்படுத்தல் சிகிச்சைகளும், Read the rest of this entry »
எழு மனிதா!
விதி என வாழ்ந்திடும் வில்லங்க வாழ்க்கையை
விட்டின்று வெளியில் வா மனிதா!
மேவியே…சாத்திரம் வெற்றி நல்காது நின்
வேர்வையை நம்படா மனிதா!
சதிபுரி காலமும் தடையிடும் துன்பமும்
தாண்டி நீ கால்பதி மனிதா! Read the rest of this entry »
தங்கப் பொழுது
கண்களில் கோடி கனவு மிதக்கக்
களித்தது அந்நாளே -எங்கள்
காதல் மடியினில் கன்றுகளாகக்
கலந்தது அந்நாளே -புதுப்
பண்வகை பாடி பல விளையாட்டுப்
பயின்றது அந்நாளே -உயிர்ப் Read the rest of this entry »
காலக் குரல்
காலத்தி னுக்குக் கருணை சிறிதுமில்லை!
வேத நிபுணனையும்,
வீர மறவனையும்,
கோடி திருவின் மேல் குடியிருக்கும்
குபேரனையும்,
ஆளும் அரசனையும், Read the rest of this entry »
எம்மை இன்றேன் கதறவைத்தாய்?
“எப்படி இருந்தவன் இப்படி ஆகிவிட்டான்”
எப்படி நடந்ததிது?
இது போகும் வயதல்ல!
இருக்கும் இடமெல்லாம் எமைச்சிரிக்க
வைத்தவனே!
மருந்தாய்ச் சிரிப்பருளி Read the rest of this entry »
மனிதம் என்று மீள்வது?
இப்படியோர் காலம் மீண்டும் எழுந்ததிங்கு!
துப்பாக்கி பூபாளம் பாடிய
துயர் நாளில்
கூடித் திடீரென்று குண்டுவிழும்.
வேட்டதிரும்.
சாவரக்கன் ஆட Read the rest of this entry »
எம் மண் இதம்
காற்றினில் ஏறியே கவிதைகள் சொன்னோம்.
கடலதன் ஆழமும் நீளமும் கண்டோம்.
ஊற்றுநீர்ச் சுவையில் அமுதம் உருசித்தோம்.
ஊர் வயல் வெளியிலும் உயிரைத் தொலைத்தோம்.
சேற்றிலும் செல்வம் செழிப்ப தறிந்தோம்.
திசையெலாம் சொர்க்கம் சிரிப்ப துணர்ந்தோம். Read the rest of this entry »
மகிழ்வு?
நிலவின் ஒளியில் நெடுநேரம் குளித்து
அழகிரவு நனையும்
அகாலப் பொழுது இது!
பாலால் அபிஷேகப் பாணியிலே
பெளர்ணமியின்
பாலில் அயலும் பரவசமாய் முழுகிடுது! Read the rest of this entry »
