Category Archives: கவிதைகள்

எங்கு சென்று நம் வாழ்வை உயர்த்துவோம்? எங்கு சென்று நாம் நிம்மதி காணுவோம்? எங்கிருந்து எம் மகுடம் கொணருவோம்? எங்கிருந்து எம் பெருமையை நாட்டுவோம்? எங்கிருந்து யாம் விட்ட புகழ்க்கொடி எடுத்து ஏற்றுவோம்? “எங்கெம் தனித்துவம்”

தேரன்றேதீர்த்தமும்ஆடி… ‘அழித்தலெனும்’ ஆக்ரோஷவெம்மைஅடக்கி… ‘அருளலென’ மாரிமழைதூவி… மண்ணும்மனங்களதும்

வேரிலேவெந்நீர்வீழ்ந்து விருட்சமேபாறும்முன்…’பன் ஈர்கரம்’ நன்னீர்ஊற்றும்! இந்திரலோகம்போல்எம் ஊர்தெருமாறும்! பக்தி ஊற்றுகள்பெருகும்! நல்லைத்

குன்றா அழகில் கொலுவீற்று; எங்களுக்கு என்றும் உயிர்மூச்சாய் இருந்து; பிறருக்கு முன்னுதா ரணமாய் முகிழ்ந்து; உலகிற்கெம்

ஒன்றாயே அனைவர்க்கும் விடிகின்றது -ஏனோ ஒருவர்க்கு ஒருதுன்பம் படிகின்றது. நன்றாக வரும் என்று மனம் நம்புது -ஆனால் நரகம் தான் பலநேரம் நமை வீழ்த்துது. கன்றாக மனம் துள்ளிப் பலநாளது -ஆச்சு. கவலைகள் விடைகொள்ளத் தயங்கின்றது.

வைரங்களை ஏற்றிச் சென்ற மூன்றாம் பிறை நிலவுப் படகு கவிழ்ந்ததோ? வானக் கடலெங்கும் விண்மீன் வைரங்கள் சிதறி மின்னிக் கொண்டிருக்கு!

உண்மை உணர்ந்தோன், உண்மை அறிந்தோன், உண்மை தெளிந்து உலகுக் குரைக்கவல்லோன், உண்மையை நம்புபவன், உண்மையை உணர்த்துபவன், உண்மைகளை ஒப்பிட்டு

உண்மைகளைச் சொல்ல ஒருபோதும் அஞ்சாமல் என்கவிதை ஆர்க்கும்! எமனோடும் போராடும்! எந்த மிரட்டல் எழுந்திடினும் என்கவிதை

எரிவாயுவரிசையிலேநின்றுதூங்கி, “இல்லைஅது” என்றாகவிறகைவாங்கி, எரிபொருட்காய்அனுமான்வால் நீளந்தேங்கி, எம்பொறுமைகாக்கின்றஎல்லைதாண்டி, பொரிகின்றோம்கொஞ்சஎரிபொருளைவேண்டி புலர்விருந்துஅலர்வுவரை ஏங்கி! “இன்னும்

“நீங்களாயேநாட்டைவிட்டுநீங்குங்கள் இங்கிருந்தால் ஓங்கியுயரஏலாதுஓடுங்கள்” எனஆள்வோர் சொல்லாமல்சொல்கின்றார்! சோப்பு, வாயு, எரிபொருட்கள் இல்லாதுவாழ்வதுஎவ்வாறெனப்பலரும்

இன்றுவரவில்லைஎன்று வரிசையிலே நின்றுகளைத்து, நிதானம்இழந்து, பல சண்டைபிடித்து, தாமதம்ஆனாலும்

பசியென்றபொறிஇன்றுபுகைகின்றது-“நாளை பலிகேட்கும்அது” என்றகதைவந்தது. உசிரோடுவிளையாடும்விளையாட்டிது-பாய்ந்து உயர்கின்றவிலைவாசிசதிசெய்யுது!

பம்பரமாய்ச்சுற்றிடுதுபனையும்பெருவேம்பும்! இங்கடிக்கும்வைகாசிக்காற்றென்னும் சாட்டையினால் பம்பரமாய்ச்சுற்றுது பனையும்பெருவேம்பும்! தலைச்சுற்றுவந்ததெனத்தடுமாறும்

ஆன்மாவில்இட்ட அனல்அணைந்து போனாலும்… ஊன்எரிந்தநாற்றம்இன்றும் எம்உளமூக்கில் அடித்துக்கொண்டிருக்கிறது! அதால்வந்தவடு, காயம்

முடியாட்சிஓய்ந்துகுடியாட்சிவந்ததன்பின் ‘படை, குடி, கூழ், அமைச்சு, நட்பு, அரண்’ என்ற அங்கங்கள்ஆறுகொண்டஅரசனை; அவனினது சங்கைமிகுமிடுக்கை;