Thana Jeyaseelan

யார் தான் நீங்கள்?
யாவர் தான் நீங்கள்?

ஆம் புதிய நாடகத்தின் பாத்திரங்கள் நீவிரென்றார்.
ஆம் புதிய நாயகர்கள் என உங்கள் முகமுரைத்தார.
நாடகமா? யதார்த்தமா? நாமறியோம்! Continue reading →

இருளைப்படைக்க இயலுமா தோழர்களே?
இருளைப் படைத்தல்
இலகுவா நண்பர்களே?
இருளைப் படைக்க இயலாது
நிறைந்திருக்கும் Continue reading →

கண்முன் உங்கள் முகமே தெரியுது
கண்ணை மூடின் உம்முகம் வந்து போகுது!
சின்ன மாற்றமும் இன்றித் துயில்வதாய்
சிரிப்பில் பூத்த பூ வாடா திருந்திட
ஒன்றும் நடவாத மாதிரி…. உம்முகம் Continue reading →

தேவதை ஒன்றுவரும் – எங்கள்
தெருக்களில் பொன்மழை தூவிவிடும்!
காவியம் நூல்வகைகள் – எங்கள்
கண்முன் அரங்கேறி ஆர்த்து எழும்!
சாவினுக் கஞ்சுநிலை – சாய்ந்து Continue reading →

சிரித்தபடி இரசித்தபடி எங்கள் மீது
தினம்அபாண்டப் பழிபோட்டு பொய்கள் நூறை
திரித்து எம்மை இழிவு செய்து ஊரே பார்க்கத்
திசைகளெங்கும் அவதூறு முரசறைந்தீர்!
மருமமாக அவைதிரண்டெம் கீர்த்தி சாய்க்க Continue reading →

காற்றில் இனியதேன் வார்த்தெந்தன் காதூடு
காய்ந்த நெஞ்சைக் குளிர்த்தும் மணியொலி!
ஊற்றுப்போல் தொடர்ந் தொலிக்கும் அதன்குரல்…
உயிரின் தூக்கம் கலைக்க…எழும் ஒளி!
காற்றில் கரைந்த இரவின் அபசுரம் Continue reading →

உங்களைக் குதறிய ஒரேஒரு கூர்மைவாள்
செங்குருதி குடித்தேப்பம் விட்டுத்
துயின்றுபோச்சு!
வாளின் கடைவாயில் வழிந்த
இரத்தநதி Continue reading →

கடலலைகளில் ஏறிநடந்தித்தக்
கரையில் வந்து உறைந்து இவ்வூரது
உடலினுக் குயிராகிய மாரியே!
ஒளிபெருக்கிடும் சூரிய தேவியே!
விடைதெரியா புதிராய் இருந்து நம் Continue reading →

காலமென்ற ஒரு பொருளுள்ளது!
காலம் எதையுமே தீர்மானஞ் செய்வது!
காலமே எதன் வெற்றிக்கும் தோல்விக்கும்
காரணம் அதே வாழ்த்தவும் வீழ்த்தவும்
காரணம் எந்தக் காரியப் பூர்த்திக்கும் Continue reading →

தாய் தந்தை காக்காத போதும்… எந்தச்
சகோதரமும் காக்காத போதும்… சுற்றம்
வேறுறவு குடும்பம் நட்பு காக்காப் போதும்
வெறும்பணமும் பேர்புகழும் காக்காப் போதும்
யாரெவரும் துணைக்குவராப் போதும்… யானும் Continue reading →

யார் யாரோ இருந்தார்கள் அன்று… ஆனால்
யாரெவரும் இல்லையின்று…“தாம் தான்” என்று
யார்யாரிங் கிருக்கிறார்கள்?நாளை நன்றாய்
யார்யாரிங் கிருப்பார்கள்? “முழுதும் உண்மை” Continue reading →

சிவந்து முற்றிய தோடம் பழமென
சிலிர்த்துக்குங்குமம் பூசிய மேற்குவான்
சுவரில் காய்த்துக் கிடக்குது சூரியன்…!
துளித்துளியாய் நிமிடம் வடிகையில்
கவிந்து பொங்கும் இரவுக்கு கைகாட்டி Continue reading →

விடிவென்று ஒன்று வருமென்று கொண்டு
விழிகள் திறந்தும்… இருள்கொண்டோம்!
விசமங்கள் எம்மை விழுங்கட்டும் என்று
மிகமோசமான நிலை தாழ்ந்தோம்!
படிதாண்டி எங்கள் பலன்யாவும் போக Continue reading →

என்ன நடக்கிறது?–எங்கள்
எண்திசை எங்கணும் இரத்தமே பீறிட
கன்னங்கள் வைப்பவரார்? – கண்டும்
காணாதெம் பேருமெம் வாழ்வும் கழியுது
சன்னங்கள் செத்ததுண்மை.– திக்கில் Continue reading →

உன்னைக் கசக்கியது ஊருக்கே பாவ
மன்னிப்பு நல்கும் மணிக்கரமா?
உன் பிஞ்சு
மனதைக் குதறியது..
மானுடத்தை ஈடேற்ற Continue reading →