Thana Jeyaseelan

இறைவன் அறிவான் எவன் பொய்யன் என்பதனை.
இறைவன் அறிவான் எவன் மெய்யன் என்பதனை.
இறைவன் அறிவான் எவன் அழுக்கன் என்பதனை.
இறைவன் அறிவான் எவன் தூயன் என்பதனை.
இறைவன் அறிவான் எவன் நண்பன் என்பதனை.
இறைவன் அறிவான் எவன் பகைவன் என்பதனை. Continue reading →

காலனைக் கண்டு நடுங்கிடும் -கதை
கவிஞன் எனக்கென்றும் இல்லையே-அவன்
ஓலம் இட்டோடித் தொலைந்திட -எந்தன்
ஊற்றுக் கவிதை உதவுமே -புது
வேல்களாய்ப் பாயும் வரிகள்முன்-எந்த
வில்லங்கம் துன்பந்தான் நிற்குமே?-உடல் Continue reading →

தேரடியில் தேடி எமைச் சீண்டுகிற காற்றும்
தீர்த்தம் தரும் கேணியதன் தேனமுத ஊற்றும்
கோபுரம் நிமிர்ந்துகலங் கரை யெனவே ஆளும்
கூட்டி வரும்…’திக்குத் தெரியாத வரை’
நாளும்
ஆறு நிலைப் பூசை மணி ஓசை வரவேற்கும் Continue reading →

தீயவர்கள் சேர்ந்து நின்று தீமை செய்யும் போதிலும்
தேடியே துயர் விதைக்கத் திட்டம் தீட்டும் போதிலும்
வாயினால் பழிப்புரைத்து மாயவைக்கும் போதிலும்
வஞ்சகங்களால் தடைகள் காலிலிட்ட போதிலும்
நீ நிமிர்ந்து நின்று கொண்டு நீதி நியாயம் கேட்கிறாய்.
நெஞ்சுரம் குறைந்திடாது நேர்மையோடு ஆர்க்கிறாய். Continue reading →

எல்லோரும் தம்மை ஏதோ ஒருவிதத்தில்
எல்லோர்க்கும் நிரூபிக்கும்
எத்தனத்தோ டியங்குகிறார்!
ஒருவர் எழுதுகிறார்.
இன்னொருவர் பாடுகிறார்.
ஒருவரோ ஆடுகிறார். Continue reading →

வானம் அதிரந்ததென -இடி
மண்ணில் விழுந்ததென
கானம் பிறந்ததடா -கனல்
கண்ணைப் பறித்ததடா
ஈனம் களைந்திடவே -எழும்
ஈடில் இசை அதனை Continue reading →

நிலத்தினடி நீர்தான் நிலைத்த வளமெமக்கும்!
நிலத்தடியில் எம் ஊரில்
தனித்துவமாய் நிற்கின்ற
சுண்ணக்கற் பாறைப் படுக்கைமேல்
வடிந்து தேங்கும்
தண்ணீர்தான் எம்வாழ்வின் Continue reading →

வீதியெங்கிலும் தீமை சூழ்ந்தது.
வேதனைப் புதர் தான் வளர்ந்தது.
பேதமாயிரம் பூத்தெழுந்தது.
பிச்சல் பிடுங்கல்களே நிறைந்தது.
சோதனைகளும் சூழ்ந்துவந்தது.
சோறு தேடியே வாய்களோய்ந்தது. Continue reading →

ஆதரவு தேடி அலைகிறது பலமனங்கள்!
“யாரின் பரிவும்
தமக்குக் கிடைக்காதா?”
என்கின்ற ஏக்கத்தோ டியங்கும் பல் இதயங்கள்!
ஆதரவு வார்த்தை ஒளடதமாய்,
ஒத்தடமாய், Continue reading →

எனது விருப்பத்தை எனது கருத்துகளை
எனது சிந்தனையை
யான் பகிர முடியாதா?
எனது சுதந்திரத்தை
என் வாழ்வுரிமையினை
எனது தனித்துவத்தை Continue reading →

காலன் வருகிற நாளு -எது
கண்டு முதலே தெரிந்தவர் யாரு?
சாவின் பின் போவதெவ் ஊரு? -அங்கு
தண்டனையோ விருந்தோ உனக்குண்டு?
ஆலம் அமுதமும் தின்று -எதை
யார் எங்கு என்று வெல்வார் தெரியாது. Continue reading →

கனவுகளைக் காவு எடுக்கிறது
கொடுங்காலம்.
கனவுகள் அடைகாக்கப் பட்டுக்
கவனமாக
“நனவுகளின் குஞ்சுகள்
நாளை பொரிக்குமென” Continue reading →

நினைவுகள் சிலது கடல் நீரில்
மூழ்கினவாம்.
நினைவுகள் சில மாரி
மழையில் கரைந்ததடா.
நினைவுகள் சிலது
நெருப்பில் பொசுங்கியதா? Continue reading →

சிறகுகட்டி எங்கெங்கோ சென்று வரும் கனவு!
வெறும் காலால் மட்டும்
இவ்வளவு வேகமாக
வெவ்வேறு திசைகட்கு விரைந்தேக முடியாது!
அவ்வளவு வேகமாக
அடுத்த அடுத்த நொடி Continue reading →

வானம் அதிரந்ததென -இடி
மண்ணில் விழுந்ததென
கானம் பிறந்ததடா -கனல்
கண்ணைப் பறித்ததடா
ஈனம் களைந்திடவே -எழும்
ஈடில் இசை அதனை Continue reading →